Vanmorgen nog de redelijke ruste zelf, geslapen? welnee dat doe ik normaliter al niet en vanacht was het helemaal huilen natuurlijk, vaak eruit, draaien, verkleden want mijn nachtelijke zweetpartijtjes zijn gewoon nog van de party. 20 minuten voordat je wekker gaat ben ik eruit, wassen, tanden poetsen en aankleden en ondertussen gaat er van alles door me kop heen..Hey de drukte in me kop is terug, hopelijk niet voor lang denk ik dan nog. Met pijn kleed ik me aan want gister avond nog even wezen bloed prikken en ja daar krijgen ze niet makkelijk wat uit met die trage hartslag dus mijn armpie is bond en blauw en doet pijn. Roon word wakker en staat op en we zijn samen beneden, praten niet veel, hij weet dat hij sssttt moet zijn als rach afspraken heeft waar ze geen zin in heeft laat staat als ana.

Om 9.45 moet ik aanwezig zijn, en sta weer bij het verkeerde gebouw natuurlijk en de paniek slaat toe, blijf ademen rach kom op meis je bent hier nu al je gaat door. Daar binnen gestapt werd ik gewoon warm ontvangen door maees, de therapeut. Er zijn nog meer meiden.  We gaan beginnen met de start groep en iedereen stelt zich nog even voor want ik en nog een meisje zijn nieuw, ik ben de oudste van deze groep en ook de degene met de complex ana, dat stelt me teleur en daardoor voel ik me alleen maar wel veilig daar.  Deze sessie bestaat uit het doornemen van de week ( gebeurd elke week) of er opstakels zijn geweest en of je voorruit gang heb geboekt met dingen. nou ik kon alleen maar melden dat ik spuug, spuug en nog eens spuug en me druk maakte om deze dag. Na een uur krijgen we even pauze en starten daarna met voedings management. Daar zitten nog meer meiden bij en gelukkig ook van mijn leeftijd (daardoor voelde ik me niet meer zo alleen) alleen nog wel degene met de complexe ana. We moeten een voedingsdagboek bij gaan houden en erbij vertellen wat voor gevoel en bij de voeding zat. De meiden daar worden wekelijks opgedragen iets erbij te eten dus bv een boterham, en de gevorderde moeten gaan beginnen aan een tussendoortje ect. ik luister naar hun verhaal en klap eigenlijk dicht, hoe kan ik nu praten over een extra boterham als hij er na 3 min al uit komt…nou daar hoe ik me nog even niet druk over te maken, ik kan niet zomaar stoppen met spugen dat weten hun en daar heb ik me ook bij neergelegd, ik heb daar geen controle meer over en dat zou ik moeten gaan trainen en dat heeft tijd nodig, en dat gaat een tijd duren ook dus zei ze alleen moet ik wel gaan proberen nadat ik gespuugd heb een uur later bijvoorbeeld een paar slokken van de nutri naar binnen kan krijgen. Hun weten het en ik weten het …ik red het niet in 3 weken tijd :(, dan toch maar over op de zonde voeding ? allemaal vragen waar we nu met zijn alle geen antwoord op kunnen geven. Het voedings management duurde lang en ja heb de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd hoelang we nog nodig hadden want voelde me helemaal instorten (had me smorgens al leeg gespuugd natuurlijk) had wel mijn nutrilon meegenomen en paar slokjes van genomen maarja weg slikken had geen zin dus daar eruit gegooit. Ze begreep me en volgende week passen ze het schema aan en laten mij eerst me verhaal doen zodat ik weg kan, de sessies zijn lang en vreten energie, je wil er toch met je volle 100% verstand bij zijn en ja dat red ik niet meer want concentratie is ver te zoeken bij me. Ik ben in de auto gestapt en ben roon gaan bellen en die was blij me te horen “blijf praten onderweg rach blijf praten” want die hoorde al in welke staat ik was natuurlijk en we hebben gekletst over bullshit tot ik hier de straat in reed. thuis gekomen ben ik mijn eten gaan maken en niet eens met een positieve kant eraan van kom we gaan eten en niet spugen, nee gewoon van ..we proberen het vandaag weer, nou door alle spanningen en stress heb ik mijn heerlijke zelf gemarineerde kipsate eruit gewalst zo ook als me aardappeltjes en toetjes, er zit voor vandaag dus niks meer in, gaat straks nog even proberen een mandarijntje te nemen maar gaat nu eerst van me net geleverde dolce gusto bestelling genieten, mijn favo koffie was op en die is niet in de winkel te koop dus die gaat er wel in en ja ook uit maar als ik maar de smaak heb gehad ervan.

Volgende week dinsdag is het weer sessie dag, en ja ik gaat er weer heen ja, mensen waren als de dood dat ik niet zou gaan vandaag incl mijn huisarts die mij gisteravond nog even belde om sterkte te wensen, arme vrouwtje is vorige week haar vader verloren maar belt wel even 1 van haar patienten om haar su6 en sterkte te wensen, hoe warm…

Iedereen super super bedankt bedankt voor de berichies, whatsappies, fb berichten ect en ook even appart voor @mikmakkie : dank je wel lief moppie voor je lieve kaart, een dikke kus voor jou xx en kreeg ook uit onverwachte hoek een kaartje van de vriendin van me schoonzus Sylvia en haar gezin, dank je wel syl super lief!!!