Vrijdag moest ik…nou ja eigenlijk op woensdag al maar goed blijf nog getraumatiseerd na het verkeerd prikken 3 weken geleden…bloedprikken, dat heb ik laat in de middag gedaan en eigenlijk niet meer bij nagedacht. Totdat vanmorgen mijn huisarts aan de foon hing met minder goed nieuws, weer een kalium van 2.8 en een zooi mensen van het ziekenhuis die een paar slapeloze nachten heb bezorgd omdat ze me niet te pakken kregen vrijdag (?) ze hadden in het lab gezien dat het weer zo laag was en ja dan moet er zo snel mogelijk actie ondernomen worden en dat ging nu dus niet dus heb weer geluk gehad :s. vrijdagavond wel inmekaar gestort bij me schoonzusje danielle dus toen had ik het eigenlijk al kunnen weten.Vandaag dus weer moeten prikken op het kalium en hopelijk is het weer gestegen maar moet wel mijn medicatie weer omhoog gaan gooien 🙁 dat houd in dat ik me weer zieker gaat voel bah 🙁

Vandaag ook weer gesprek gehad met mijn ervaringsdeskundige, ik hou van die gesprekken dat blijf ik zeggen maar ik moet nog steeds wennen aan het feit dat ik niet tegenover een prof zit maar tegenover een ex ana en er dus regelmatig naar boven komt van ohja dat heb jij ook gehad natuurlijk hahah. We gaan contact houden via de mail, als ik vragen heb, als ik er even niet uitkom of door heen zit en dat is al fijn, het scheelt heen en weer tuffen en dit is makkelijker.

Morgen moet ik mijn biografie inleveren bij mijn hoofdbehandelaarster en morgenmiddag word ik besproken op de kliniek zelf dus ik ben daar heel benieuwd naar. Mijn hoofdbehandelaarster heeft aan mijn ervaringsdeskundige bij het gesprek aanwezig te zijn en dat geeft een vertrouwd gevoel omdat ze dan ook dingen kan voorleggen die wij besproken hebben. En natuurlijk staat morgen de weegschaal weer op het menu en ik kan je nu al vertellen dat het wederom stront aan de knikker is. In me kop gaat alles volgens plan, alleen dat lichaam wil niet mee werken nu en ik weet wel dat het tijd nodig heeft omdat het lichaam op en kapot is, maar ik ben ongeduldig…en zal dus het geduld moeten gaan vinden om het lichaam de kans te geven om te herstellen. En zolang ik natuurlijk mijn nachtelijke avontuurtjes blijf houden krijgt het lichaam niet zijn voldoende rust 🙁 het word wel minder, de afgelopen dagen ben ik maar 2 keer per nacht eruit geweest maar toch het blijft vermoeiend en het blijft bewegen! Zo is het weer bedtijd voor moi (20.48 is het nu) en ook zoals elke avond duim ik weer gewoon te kunnen slapen 😉 Fijne avond