De klok staat op 1 minuut voor twaalf rach..

Dat is een zin die geen enkele patient wil horen, of je nou kanker, aids, of anorexia hebt….nou voelde ik hem al aankomen hoor want gister belde mijn huisarts op voor de uitslag en die was niet goed en ze was echt heel erg bezorgd, ipv woensdag word het dus maandag al bloedprikken weer…tja daar bestaat me leventje uit, een eetstoornis die zich met beide klauwen heeft, naalden, artsen, formulieren, uitslagen, spugen, niet slapen. Wat een leven he…

Afijn, bloed niet goed, kalium 2,9, suiker 3.5, bezinking was iets gestegen maar de rest om te janken. Vandaag, na weken weer te hebben stil gelegen stond er een gesprek met niek weer op de rol. Een heftig gesprek waarin hij zelf al aangaf zich ernstige zorgen te maken evenals mijn hoofdbehandelaar die ik 2 weken geleden heb gesproken. Niek zegd als ik en wij ons zorgen maken dan is het kritiek rach, de klok staat op 1 minuut voor twaalf en nu… nou het hele gesprek verder houd ik even voor mezelf betreft wat we gaan doen, hij heeft me opdrachten meegeven en die wil ik wel plaatsen….dingen regelen en in ruststand totale ruststand want ik kan er omheen draaien weer maar moet het zelf ook lezen horen aanhoren ect..ik ga dood, als er geen actie ondernomen word dan staat de klok niet op 1 minuut voor twaalf maar op twaalf uur… en tering nee, nee en nog eens nee. De eetstoornis is heel sterk op het moment, en ik zeg het je eerlijk ik heb er nu even geen grip op omdat ik emotioneel aan het einde van me latijn ben aangezien het ook weer de fijne klere maand december is waarin op 24 december de sterfdag van mijn mams is en dat blijf heel heel moeilijk voor me.

Nog een week en dan is het kerstvakantie, waarin ik met deze schatten en mijn lieve mannetje van ga genieten ;). Er komt nog 1 update denk ik hier voor dit jaar en dan gaat ik het nieuwe jaar weer verder hier 😉

Ik voeg er nog even aan toe dat niek gezegd heeft dat 2013 mijn jaar geworden en laten we ons daar maar op vast pinnen goed 😉